Turk Tili Lug'ati

baland
sf. yüksek; uzun, uzun boylu; - minora yüksek minare; - yer yükseklik, tepe; - ko'tarmoq yükseltmek, yukarı kaldırmak; - pastlik inişli çıkışlı yer, engebeli yer; - bo'yli odam uzun boylu adam; - ovoz bilan yüksek sesle; uning qo'li - keldi o galip oldu.
a. : Ad , f. : Fiil , sf. : Sıfat , zf. : Zarf